Zelfstandigheid, actieradius en vrijheid

Twee jaar geleden verloor ICT’er Gerhard Onnink zijn beenfunctie. “Waar ik voorheen een heel actief leven had en mobiel was, stond ik opeens ‘stil’. Dan beland je opeens in een heel nieuwe wereld. Ik belde met de Wmo-afdeling van de gemeente met de vraag wat er allemaal mogelijk is. Praktisch gezien kon de medewerker me niet echt veel verder helpen, maar ze vertelde wel over verschillende auto aanpassingsbedrijven, waaronder Bever. Aangezien Bodegraven in de buurt is, zijn mijn vrouw en ik hiernaartoe gegaan en hadden een fijn gesprek met Paul. Aan de hand van verschillende vragen als: Wat zijn je wensen? Hoe mobiel ben je? Wat wil en kun je maken aan transfers? Wat is veilig? En wat is je budget? kwamen we uit op de VW Caddy automaat. Het was zoeken naar een speld in een hooiberg, een recente bedrijfsauto met niet te veel kilometers op de teller én met een schuifdeur links, aan de bestuurderskant, vanwege het inladen van de rolstoel.”

In april liep Gerhard tegen de Caddy aan en twee maanden later stond deze aangepast en wel voor de deur. “Ik moest alleen nog wel een paar rijlessen nemen en een rijtest met CBR afleggen. Uiteindelijk nam deze CBR-molen de meeste tijd in beslag. Gelukkig is Bever ervaren en hielp de medewerker ons ook hierbij. Na een positieve rijtest kon ik eindelijk na twee jaar weer zelf rijden. Het is geweldig om weer onafhankelijk te zijn. Mijn collega’s haalden me voorheen op en brachten me thuis. Ze vonden het geen moeite, maar ik op den duur wel. En met de taxi reizen vond ik ook geen doen. Ik werk drie, vier uur per dag en kan nu gewoon naar huis gaan wanneer ik dat wil, echt zo fijn.”

Inmiddels rijdt Gerhard in zijn aangepaste auto. “Ik rijd met handbedrijfsrem en segmentgas. Via de uitklapbare overschuifplank maak ik de transfer van de rolstoel naar de bestuurdersstoel. Vervolgens kan ik de schuifdeur elektrisch openen waarna de interieurlift, een takeltje in de deurstijl, naar buiten klapt en in de lus onder de zitting van de rolstoel haakt om deze naar binnen te halen. Geweldig dat het allemaal kan en fijn dat de aanpassingen als woon-werk voorziening zijn vergoed door UWV.” Er was echter nog een andere belangrijke reden waarom de keus op de Caddy was gevallen. “Mijn vrouw en ik fietsen graag. Ik heb een aankoppel-handbike met elektrische ondersteuning en die moet natuurlijk ook mee kunnen. De lichte kofferbaklift maakt dit mogelijk. Ik kan zelf de achterklep open doen en het liftje tilt de handbike achterin. De kofferbaklift heb ik via de Wmo vergoed gekregen als sociale voorziening. Bever heeft ons enorm geholpen in de wirwar van regels en met ons meegezocht naar een maatwerkoplossing. Mijn vrouw en ik zijn al veel op pad geweest met de Caddy en onze fietsen. Er kan zelfs een fietsdrager achterop voor de fiets van mijn vrouw, die ik weg kan klappen als ik de handbike inlaad. Echt ideaal!”

Zuinig op onafhankelijkheid

Als militair werd Sebastiaan van Nieuwenhuizen in 1997 slachtoffer van een dienstongeval. Hij bevond zich toentertijd op een militair treintransport van Polen naar Nederland. In de buurt van Berlijn werd gestopt om de benen te strekken. Sebastiaan klom via de treinwagon op de Leopardtank waar hij chauffeur van was, maar kwam daarbij onfortuinlijk te dicht in de buurt van de geleider van de hoogspanningskabels van de trein. Hij werd geƫlektrocuteerd. Een lage incomplete dwarslaesie, een geamputee

Lees het verhaal van Sebastiaan
De aanpassingen Handbediening