Ik wil mijn auto echt niet missen

Mariëlle Peeters heeft gezondheidswetenschappen gestudeerd. In Rotterdam haalde ze haar bachelor, in Maastricht rondde ze haar masteropleiding af. Mariëlle werkt fulltime als junior onderzoeker bij het Kenniscentrum Zorginnovatie van Hogeschool Rotterdam. Daar is zij betrokken bij twee onderzoeken: de overgang van kinderzorg naar volwassenenzorg en de zelfmanagementondersteuning bij volwassenen door verpleegkundigen.

Mariëlle: “De zorgontvanger gaat steeds meer een eigen rol vervullen en het is interessant te onderzoeken wat daar de gevolgen van zijn. Ik ben heel blij met mijn opleiding en baan, ook al moet ik nu vanaf mijn woonplaats Etten-Leur naar Rotterdam en terug elke dag honderdentien kilometer met de auto afleggen.” Mariëlle woont met de nodige aanpassingen in huis nog bij haar ouders. Zij heeft de spierziekte spinale musculaire atrofie type 2 (SMA 2). “Het gaat eigenlijk al jaren heel goed met mij en mijn gezondheid is nagenoeg stabiel.” Mariëlle rijdt in een VW Transporter met Joysteer®. “Dat is een stuur- en remsysteem dat ik met een joystick kan bedienen. Ideaal. Daarnaast kan ik uiteraard de achterklep automatisch openen en mijn elektrische rolstoel met de lift de auto inrijden. Bovendien is alles wat normaal aan en rond het stuur zit omgezet naar een Smartsteer, een kastje met knoppen aan de binnenkant van de bestuurdersportier. Daar zitten richtingaanwijzer, ruitenwisser, licht, alarmlicht, toeter en versnelling voor de automaat.

Tot slot kan ik met de standkachel de auto in de winter voorverwarmen.” UWV heeft de standaarduitvoeringen van auto en aanpassingen bekostigd, Mariëlle heeft met een eigen bijdrage de extra’s laten realiseren.

“Ik ben er superblij mee. Deze auto staat voor mij synoniem met zelfstandigheid. Ik wil en kan hem niet meer missen. Omdat ik in een Mercedes les heb gehad die een stuk groter is, vind ik mijn eigen auto lekker handzaam. Vorig jaar heb ik ook nog meegedaan aan de Bever Antislipcursus. Dat was erg leuk en ik heb er veel van opgestoken.” Naast zingen, leuke dingen doen met vrienden en reizen - rondreis oostkust van Amerika en cruise naar de Caribbean - heeft Mariëlle als grote passie rolstoelhockey. “Elke zaterdag train ik bij Biso ’65 in Breda en vijf keer per jaar spelen wij op locatie een hele dag competitie. Ook dan komt mijn auto goed van pas.”

Zuinig op onafhankelijkheid

Als militair werd Sebastiaan van Nieuwenhuizen in 1997 slachtoffer van een dienstongeval. Hij bevond zich toentertijd op een militair treintransport van Polen naar Nederland. In de buurt van Berlijn werd gestopt om de benen te strekken. Sebastiaan klom via de treinwagon op de Leopardtank waar hij chauffeur van was, maar kwam daarbij onfortuinlijk te dicht in de buurt van de geleider van de hoogspanningskabels van de trein. Hij werd geƫlektrocuteerd. Een lage incomplete dwarslaesie, een geamputee

Lees het verhaal van Sebastiaan
De aanpassingen Handbediening